सोमवार, 2 जून 2008

सोनमोहर

सोनमोहर अंगभर फुलताना
त्याची पिवळी फुलं
वा-यावर खाली येताना
तुझ्या सोबत चालताना...

ती फुलं हातात घेऊन
तुला त्यांचं नाव सांगताना...
त्यांना डोळे भरून पहत
त्यांचा गंध मनात साठवून
पुन्हा त्यांना ओंजळीतून
मुक्तपणे उधळून देताना...

मीच मुक्त होत जाते स्वतःतून...
लहरत जाते...

पिवळ्या फुलांच्या
दाट दाट वस्तीतून...

अन् उतरते मग जमिनीवर
अलगद पुन्हा...
वा-याचे पिवळे गाणे होऊन,
सोनमोहराच्या हळुवार झुलणा-या
सांजसावल्या होऊन...
आणि आपल्या बालपणात घेऊन जाणारी
आपल्या आठवणींची
सुंदर पिवळी
फुलपाखरं होऊन....

सोनमोहराची इवली फुलं होऊन...
सोनमोहराची इवली फुलं होऊन...

1 टिप्पणी:

सुनिल जगदाळे ने कहा…

aapki sabhi kavita's mujhe bahoot pasand aayi. khaas karke jo real life par adharait hai.

apkaa kavita likhane ka junoon mujhe badhiya lagaa.

sunil jagdale
MRO-III