ये परत असा

कुणी सांगावं, तुला परत फिरावसं वाटेल,
धावता धावता अचानक थांबावसं वाटेल,
ये परत असा....

अजूनही मी उभी आहे,
तेच आश्वासक बाहू पसरून
त्याच जुन्या वळणावर...
जिथून तू दूरावत गेलास,
कणाकणानं.....

आणि मी देखील तूला थांबवलं नाही,
कारण मला ठाऊक होतं....
वाऱ्याला आवरणं कोणाच्याही हातात नसतं...

आणि तरिही
वाऱ्याशी जिन्दगीचं नातं
एक अटळ सत्य असतं...
एक अटळ सत्य असतं....